24 października br. Rada Ministrów zatwierdziła nowelizację ustawy o biokomponentach i paliwach ciekłych, która ma zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. (wyjąwszy regulacje prawne dotyczące wykorzystania produktów współuwodornienia dla wykonania celów NCW, których planowe wejście w życie ma nastąpić 1 stycznia 2020 r.). Co wprowadza nowa ustawa i jakie proponuje zmiany?
Cel uchwalenia nowelizacji o biokomponentach i paliwach ciekłych
Zadaniem projektu jest dostosowanie polskiego prawa do dyrektyw Unii Europejskiej dotyczących jakości olejów napędowych i benzyny dostępnych na rynku. Poza tym ma wspomóc promocję korzystania z odnawialnych źródeł energii.
Zaproponowane rozwiązania
Nowelizacja zakłada m.in. optymalizację kosztów minimalnego udziału biokomponentów i paliw odnawialnych w stosunku do wszystkich ciekłych paliw i biopaliw zużywanych w transporcie, dzięki czemu w latach 2018-2019 nie wzrosną wydatki ponoszone na realizację NCW (Narodowy Cel Wskaźnikowy).
Decyzję taką podjętą z uwagi na rosnący popyt na paliwa transportowe. Ponadto by utrzymać zapotrzebowanie na surowce rolne, potrzebne do produkcji biokomponentów, postanowiono utrzymać wolumen krajowej produkcji biokomponentów niezbędnych do wypełnienia NCW na dotychczasowym poziomie, co pozwoli ich wytwórcom osiągać stałe dochody.
Żeby wcielić w życie powyższe plany:
- ustalono NCW w wysokości 7,10% na rok 2017; 7,50% na rok 2018; 8,00% na rok 2019 i 8,50% na rok 2020,
- określono wartość współczynników redukcyjnych w wysokości 0,86% w 2018 r. i 0,82% w 2019 r.
- wprowadzono limity dla biokomponentów produkowanych z surowców uprawniających do podwójnego naliczania biokomponentów do NCW o wartości 0,3% (dotyczy 2018 r.) oraz 0,5% (dotyczy 2019 r.),
- zatwierdzono opłatę zastępczą umożliwiającą spłatę części zobowiązania, jeśli podmiot w latach 2018-2019 zrealizuje NCW w min. 85%,
- doprecyzowano wysokość kar nakładanych na podmioty niespełniające NCW, co uskuteczni ich wymierzanie, a tym samym egzekwowanie należności.
